Μενέλαος Λουντέμης

ΑΠΟΡΙΕΣ ΗΛΙΘΙΟΥ

Μη! Μην αγγίζεις εκεί. Όχι εκεί
εκεί δεν πονώ. Λίγο πιο αριστερά. Εκεί.
Και τώρα τραγούδα.

Δεν μπορείς ; Χαμός...
Μα αν δεν μπορείς, φίλε...
Αν δεν μπορείς να πλέξεις ένα στεφάνι
να εξακοντίσεις ένα βέλος...
Αν δεν μπορείς να παίξεις
μ' ένα χάρτινο καϊκάκι -
σε μια λίμνη από αίματα
τότε γιατί ήρθες ;

Αν δεν μπορείς να ρίξεις μια σκάλα
σ' έναν που καίγεται....
Αν δεν μπορείς να δώσεις μια κλωτσιά
σ' έναν που πνίγεται...
Αν δεν μπορείς να ματώσεις μια πληγή
την ώρα που πάει να κλείσει...
Τότε γιατί ήρθες ;

Αν δεν ήρθες για να βοηθήσεις
ν' ανθίσει ένα λουλούδι...
Αν δεν ήρθες να βοηθήσεις
να βουβαθεί ένα γέλιο
να μαραθεί μια χαρά
τότε γιατί ήρθες ;

Αν δεν ήρθες - ω - άνθρωπε -
Ν' ανάψεις μια πυρκαγιά
να σβήσεις μιαν αγάπη
να μαράνεις μιαν ομορφιά
να περιγελάσεις μιαν ασκήμια...
Τότε γιατί ;
Γιατί ήρθες σ' αυτόν τον εξαίσιο
- αυτόν τον απαίσιο -
Κόσμο ;

[ Μενέλαος Λουντέμης, Τα Ποιητικά του, Εκδ. Ελληνικά Γράμματα]

Υ.Γ. Φωτογραφία από tovima.gr