Charles Bukowski

Βγαίνω απ' το δωμάτιο
του πόνου στον καυτό
ήλιο


ε, δεν είσαι νεκρός, μια χαρά τα πας,
πολύ καλά τα πας,
τι κάθεσαι και λες πως θα τα παρατήσεις ;

ένιωθες τόσο άρρωστος
νόμιζες  πως θα τα κακαρώσεις
κι απλά αυτό που έκανες,
κι η αλήθεια αυτό που έκανες
ήταν πως φόρτωσες ξανά μπαταρίες.


στην πάντα τώρα όλοι!
ξεχύνεσαι και πάλι στις σιδηροτροχιές
σαν ατμομηχανή που σέρνει ενενήντα
χιλιάδες άγραφα ποιήματα
κι είναι όλα δικά σου
και κοπανιούνται στις ράγες
ενίοτε, περνώντας
μέσα από ζοφερές σύρραγες
για να βγουν ξανά μουγκρίζοντας στο φως!

ποιος διάολε είπε
πως δεν τον είχες πια μέσα σου;

εσύ το είπες.

ο μηχανικός

που τώρα νιώθει
καινούριο κύμα
ελπίδας και δύναμης
και που χαμογελάει σαν τρελός
στη σκέψη
αυτής της θεσπέσιας
ολοκαίνουριας
ημέρας.

Μετάφραση : Σώτη Τριανταφύλλου

[ Charles Bukowski, Να περιφέρεσαι στην τρέλα, εκδ. Ηλέκτρα]