Σε μιαν επέτειο γάμου
Ανοιγμένος ο ουρανός
Σ' αυτή την κουρελιασμένη επέτειο δύο πλασμάτων
Που βάδισαν για τρία χρόνια αρμονικά
Στους μεγάλους δρόμους των όρκων τους.
Τώρα η αγάπη τους χαμένη
Κι η αγάπη και τα πάθη της μουγκρίζουν αλυσοδεμένα
Από κάθε αλήθεια και κρατήρα
Σύννεφα κουβαλώντας ο θάνατος το σπιτικό τους.
Αργά πολύ στην αργοπορημένη βροχή
Σμίγουν αυτοί που χώρισε η αγάπη τους
Τα παράθυρα χύνονται στην καρδιά τους
Κι οι πόρτες καίγονται στο μυαλό τους
[ Κι ο θάνατος δεν θα ' χει εξουσία, Ελεύθερος Τύπος]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου