Τόνια Κοσμαδάκη

ΣΗΜΕΡΑ

Σήμερα να κρυφτούμε.
Μέσα στο φως του σαλονιού που φθίνει.
Τα φιλιά με μάτια ανοιχτά
δεν με τρομάζουν μαζί σου.
Αλλά δεν είσαι εδώ.
Είναι Κυριακή
και ο χρόνος προσωρινά αγνοείται.

Θα κρυφτούμε απ’ ότι μας αλλάζει.
Απ’ την εικόνα μας,
απ’ το δέρμα μας,
απ’ το μέλλον.
Σήμερα που ανασαίνουμε ακόμα.

Γιατί από αύριο εγώ
θα πεθαίνω δεδομένα.
Και μακρινά.
Που τόση λαχτάρα,
δεν βρήκε άλλο λόγο,
παρά μόνο την ποίηση.

Γιώργος Μακρής

ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΛΙΓΟΙ

Είμαστε εμείς οι ονειροπαρμένοι τρελλοί της γης
Με τη φλογισμένη καρδιά και τα έξαλλα μάτια.
Είμαστε οι αλύτρωτοι στοχαστές και οι τραγικοί ερωτευμένοι.
Χίλιοι ήλιοι κυλούνε μες στο αίμα μας
Κι ολλούθε μας κυνηγά το όραμα του απείρου.
Η φόρμα δεν μπορεί να μας δαμάσει.
Εμείς ερωτευτήκαμε την ουσία του είναι μας
Κι σ’ όλους με τους έρωτες αυτής αγαπούμε.
Είμαστε οι μεγάλοι ενθουσιασμένοι κι οι μεγάλοι αρνητές.
Κλείνουμε μέσα μας τον κόσμο όλο κι δεν είμάστε τίποτα απ
Αυτόν τον κόσμο
Οι μέρες μας είναι μια πυρκαγιά κι οι νύχτες μας ένα πέλαγο.
Γύρω μας αντηχεί το γέλιο των ανθρώπων.
Είμαστε οι προάγγελοι του χάους