Τόνια Κοσμαδάκη

ΣΗΜΕΡΑ

Σήμερα να κρυφτούμε.
Μέσα στο φως του σαλονιού που φθίνει.
Τα φιλιά με μάτια ανοιχτά
δεν με τρομάζουν μαζί σου.
Αλλά δεν είσαι εδώ.
Είναι Κυριακή
και ο χρόνος προσωρινά αγνοείται.

Θα κρυφτούμε απ’ ότι μας αλλάζει.
Απ’ την εικόνα μας,
απ’ το δέρμα μας,
απ’ το μέλλον.
Σήμερα που ανασαίνουμε ακόμα.

Γιατί από αύριο εγώ
θα πεθαίνω δεδομένα.
Και μακρινά.
Που τόση λαχτάρα,
δεν βρήκε άλλο λόγο,
παρά μόνο την ποίηση.