Μαρία Σερβάκη

Σαν πλάσμα των ονείρων μου που ήταν ήρθε και
                                      στάθηκε μπροστά μου ακόμα μια φορά

Αυτός ο
Διαπραγματευτής

Των υδάτων των πουλιών των θεών των ουρανών

Γύρισε πάλι κοντά μου η μητέρα μου η νύχτα, φώναξε

Το βλέμμα του μόλις που με κρατούσε στη ζωή

Ο θάνατος δεν είναι παρά ένα υπερβόρειο χαμόγελο
Είπε

Κι έγινε νύχτα

[ Μαρία Σερβάκη, Ο Οδοιπόρος, Εκάτη]